Finlandia jest pierwszym krajem, który w najbliższej przyszłości zamierza zrezygnować z nauczania w szkołach pisania ręcznego, przechodząc od razu do pisma maszynowego. Ta decyzja tłumaczona jest postępem cywilizacyjnym i coraz mniejszym znaczeniem pisma ręcznego także w szkolnictwie. Niektórzy jednak twierdzą, że spowoduje to wtórny analfabetyzm i znacznie utrudni funkcjonowanie w sytuacji, gdy pisanie maszynowe będzie niemożliwe.
Dlaczego nie warto rezygnować z pisma odręcznego?
Badania naukowe potwierdzają, że nauka pisania ręcznego ma ogromny wpływ na rozwój pracy dłoni, do czego nie wystarczy samo korzystanie z wycinanek czy rysowanie obrazków przez dzieci. Pisanie wpływa także na pamięć i koncentrację, pobudza zdolności lingwistyczne oraz pozwala ćwiczyć dziecku cierpliwość i precyzję ruchu. Ogromna jest też różnica w aktywności mózgu pomiędzy osobami, które coś piszą a tymi, które jedynie patrzą na litery. Taki rodzaj zmian w społeczeństwie oraz ogólne mniejsze zapotrzebowanie na korzystanie z pisma ręcznego sprawia, że na znaczeniu straci grafologia, czyli badanie pisma, które wykorzystuje się jako technikę śledczą a także do oceny osobowości i indywidualnych predyspozycji. Do tej pory biegły sądowy grafolog, korzystający z różnorodnego materiału egzemplifikacyjnego, mógł z dość dużą dokładnością ocenić cechy charakteru, a także wiek, płeć i inne cechy badanego. Grafologia jest także wykorzystywana w trakcie analizy dokumentów, anonimów i podpisów w celu ocenienia ich autentyczności i potwierdzenia bądź wykluczenia autorstwa danej osoby. Ma to znaczenie na przykład przy potwierdzaniu autentyczności testamentów i aktów notarialnych, a szczególnie podpisów pod nimi.
Grafolog jest również w stanie stwierdzić, czy w tekście zostały dokonane jakieś zmiany, które znacząco mogłyby zmienić wymowę całości. W sytuacji, gdy pismo ręczne będzie coraz bardziej zbędne i rzadziej spotykane, praca grafologów również stanie się niepotrzebna.